Jak towarzyszę

Spisanie ostatnich planów

Chcesz przygotować się do swojego odejścia, zaplanować pogrzeb, pozamykać niezałatwione sprawy? Potrzebujesz w tym towarzysza, kogoś bezstronnego, z kim można spokojnie porozmawiać, kto wysłucha twoich planów, życzeń, wątpliwości oraz doradzi, jeśli będzie taka potrzeba? Poprowadzę Cię w przygotowaniach do Twojej ostatniej podróży na ziemi.

Przykładowe pytania do przemyślenia

  • Jakie obowiązki zawodowe, rodzinne chcę przekazać i komu?
  • Kto zaopiekuje się moimi dziećmi, zwierzętami?
  • Jak chcę umrzeć? W jakim miejscu, z jakimi ludźmi, z jaką muzyką?
  • Co ma się zadziać z moim ciałem po śmierci? 
  • Jak chcę, żeby wyglądał mój pogrzeb?

Krąg rodzinny

Być może Ty lub ktoś z Twojej rodziny umiera, ale trudno Wam o tym rozmawiać. Jeśli zaprosicie mnie do domu, usiądę razem z Wami. Będziecie mogli posłuchać się nawzajem i wyrazić, to, z czym Wam trudno w tej sytuacji.

Tradycja spotkań w kręgu towarzyszy ludziom w wielu kulturach od tysięcy lat i ma ogromne znaczenie w budowaniu więzi w społeczeństwach pokojowych. Główne zasady kręgu to: wszyscy są równi, widzą się i są blisko siebie. Często korzystam z tej formuły, ponieważ daje pewne ramy, dzięki którym łatwiej się nawzajem usłyszeć i poczuć ważnym. A przede wszystkim być razem wobec tego, co się dzieje. Do takiego spotkania wystarczą dwie osoby.

Wizualizacja

Nie możesz pogodzić się z perspektywą odejścia, nie wiesz, jak to będzie, żal Ci rozstawać się z bliskimi, pracą, swoim życiem. Czujesz, że to za wcześnie, że nie jesteś gotowy/gotowa. A może wręcz przeciwnie, nie możesz doczekać się śmierci, bo cierpisz fizycznie i emocjonalnie.

Wizualizacja to rodzaj mentalnej podróży, umiejętność widzenia obrazów w głowie. Czasem łatwiej je zobaczyć, gdy jesteśmy prowadzeni słowami przez drugą osobę. Przynosi odprężenie i wyciszenie umysłu. A także odpowiedzi na nurtujące Cię pytania, ponieważ umożliwia kontakt z naszą podświadomością. Uwalnia od napięcia i nadmiernego lęku przed śmiercią. Dzięki temu pomaga odejść w zgodzie ze sobą i światem. Każda wizualizacja może być trochę inna, bo zależy od tego, czego w danej chwili najbardziej potrzebujesz. Zamknij oczy, weź głęboki oddech i pozwól się tam zaprowadzić.

Śpiewanie do ciała

Głos ludzki to dźwięki o określonej częstotliwości wytwarzane przez struny głosowe, które są uważane za najdoskonalszy instrument. Oprócz narządu słuchu drugim zmysłem odbierającym dźwięk i jego energię jest dotyk, ponieważ pobudza on zakończenia nerwowe w skórze, mięśniach, stawach oraz wszystkich tkankach i narządach wewnętrznych. To ważne dla osób, które słabo słyszą, a chcą wziąć udział w tym doświadczeniu. Odpowiednio dobrane dźwięki wpływają kojąco na układ nerwowy – wyciszają umysł, wprowadzając mózg ze stanu gotowości do stanu odpoczynku – i na ciało, ponieważ w stanie relaksu rozluźniają się napięcia mięśniowe.

Jeśli wyrazisz chęć, poprowadzę Cię dźwiękiem, bez słów. Zaśpiewam melodie, które się pojawią, gdy będę przy Tobie. Tak jak poczuję i tylko dla Ciebie, aby mogły Cię poprowadzić do obrazów, słów lub wrażeń w ciele, których potrzebujesz. W trakcie tego doświadczenia możesz się wewnętrznie zatrzymać, uspokoić myśli, rozluźnić i sprawdzić, czy wszystko już gotowe na tę ostatnią podróż na Ziemi.

Trzymanie za rękę

Jesteś blisko momentu przejścia, nie chcesz rozmawiać, tylko leżeć. Wokół Ciebie ludzie, może ich za mało, a może właśnie za dużo, pielęgniarki, lekarz, bliscy ze swoimi uczuciami. Już nie wiesz, czego chcesz, może czujesz lęk i nie chcesz być w tym sam / sama. Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich mnie zaprosi, to będę przy Tobie tak, jak tego potrzebujesz i potrzymam Cię za rękę. Łagodnie, z akceptacją i szacunkiem do tego, co przechodzisz. Jeśli sobie życzysz cicho pośpiewam kojące pieśni. Ciepło dłoni i dźwięk, poczucie, że nie jesteś sam / sama, to wsparcie, jakie mogę Ci dać. Wystarczy doświadczyć tego głęboko przez chwilę, aby zostało z Tobą na dłużej.

Towarzyszenie podczas odejścia

Nieodłączną częścią naszego życia są rytuały – np. urodziny, chrzest, uroczystość z okazji pierwszego dnia szkoły czy ślub. W ten sposób celebrujemy ważne momenty. Dlaczego nasze ostatnie chwile mają być tego pozbawione? Wystarczą drobne gesty i świadoma obecność. Bycie przy kimś, kto odchodzi. Odprowadzanie z szacunkiem do siły większej niż my sami. Łagodnie, bez lęku, z wdzięcznością za życie. Nie musisz umierać w samotności. Jeśli mnie zaprosisz, mogę Ci w tej podróży towarzyszyć. Tobie i Twoim bliskim.